Een paar dagen geleden postte ik een oproep via Facebook. Ik zoek namelijk een kind uit de stad Wenen voor een nieuwe verrekijker. Ik schreef mijn verzoekje in het Nederlands, het Engels, maar natuurlijk ook in het Duits, ... 'Bist du ein Wiener?' schreef ik. Enkele dagen later toonde een collega me de vertaling zoals FB die voorzag. Volgens FB was ik niet op zoek naar een inwoner van Wenen, maar naar een worstje, want er stond 'Ben jij een worstje?' Heu, voor alle duidelijkheid: ik ben NIET op zoek naar worstjes, wel naar mensen die in Wenen wonen en een kind hebben van 10, 11, 12 of 13 jaar die willen meewerken aan een reisboekje over hun prachtige stad. Wat win ik daarmee? Ik kan een megacoole verrekijker maken met de hulp van een leeftijdsgenootje die Wenen kent als zijn/haar broekzak. Wie weet welke geheime tips en plekjes kent hij of zij? Je vraagt je vast af: wat wint dat Weense kind daarmee? Wel, naast eeuwige roem ;-) (het boekje zal door honderden Vlaamse leeftijdsgenoten gelezen worden), krijgt hij of zij een eigen exemplaar thuis bezorgd (in het Nederlands weliswaar, maar MET een vertaling erbij in het Duits, waar ik persoonlijk voor zal zorgen) én komt zijn/haar foto mogelijks in het boekje (moet wel nog goedgekeurd worden door de uitgeverij). Dus men zegge het voort: Weense kinderen; meld je, schrijf me!
PS: Ik snap ondertussen wel waarom zoveel mensen me worstjes aanbieden tijdens de feestdagen ;-)
PS: Ik snap ondertussen wel waarom zoveel mensen me worstjes aanbieden tijdens de feestdagen ;-)